Je bent niet ingelogd.
Verslag GP4 race 2 Berghem 17-04-11
Circuit Park Berghem is zolang ik me kan herinneren altijd een ideale race omgeving geweest, een feest zowel voor rijders als toeschouwers. Een mooie uitdagende en overzichtelijke baan met goede faciliteiten, beheerd door een topgozer, Carlo. Niets teveel, altijd klaarstaand.
Zo ook afgelopen weekeinde. Het was het hele weekeinde druk bij de GP4 in Berghem, erg druk bij uw en ons kampioenschap dat in een jaar tijd is uitgegroeid tot een viertakt sprint topevenement. Dat er bij iedere wedstrijd weer meer deelnemers aan de start staan is voor ons een teken dat we op de goede weg zijn. Waarbij ik op wil merken dat het voor ons niet gauw goed genoeg is, we blijven werken en schaven aan het concept om u een topweekeinde te bezorgen. Luisteren en handelen is daar een onderdeel van. Ook nu kregen we weer bruikbare tips die meteen toegepast gaan worden. Daarover meer in de komende nieuwsbrief.
Lekkere drukte in de pitstraat
Zaterdags zoveel als mogelijk kennis gemaakt met (nieuwe) teams en rijders, die ik nogmaals wil bedanken voor hun aanwezigheid. Het rennerskwartier puilde uit met de meer dan tachtig deelnemers GP4 en 16 teams BEKC, wat een heerlijk entourage opleverde. Wat een ongedwongen sfeer troffen we weer aan.
We hadden de vertegenwoordiger van onze nieuwe partner Core Laboratories op bezoek en ook Ron was prettig verrast door de professionele indrukken die hij, mede door gesprekken met deelnemers, opdeed.
GP4 = jong en oud
Er werd druk en fel getraind in de aanloop naar de races op zondag. Ervaringen tussen teams werden uitgewisseld, individuele rijders kregen her en der bijstand en bruikbare tips, zoals het in een racefamilie hoort.
Wel doorpoetsen ja?
Op de zondag waren we al vroeg aanwezig en nadat onze vaste crew baanposten uitvoerig was gebriefd en alle techniek was getest konden we ons opmaken voor een heerlijke racedag. Het zonnetje kondigde zich ook nu weer vroeg aan, wat je meteen een goed gevoel meegeeft. Natuurlijk meteen weer sfeerindrukken opdoen, die ik ook in dit verslag aan u wil laten zien. Want de GP4 is meer dan alleen racen, het is vooral het totaalplaatje van sfeer dat van belang is.
Die Mutter Sorgenfrei, immer da fur das Team
De trainingen op de zondag zijn vooral bedoeld om de laatste hand aan de techniek te leggen. Daarvan werd driftig gebruik gemaakt, ondanks dat de weersvoorspellingen nagenoeg identiek waren aan de zaterdag, alleen nog warmer. Jammer dat de motorcrossbaan ook intensief werd gebruikt, waardoor er toch ook de nodige zandwolken boven de baan ontstonden. En daar houden we niet van. Maar ook hier geldt, niet zeuren, gaan. Degene die het beste anticipeert heeft een grote kans op de overwinning.
De technische controle door Mon
Genieten van de voorjaarszon
GP4 Honda Cadet
Zoals vermeld in het verslag van de race in Hahn, zie je in de GP4-Honda Cadet klasse een stijging in het aantal verkochte motoren en dus inherent daaraan, het aantal deelnemertjes. We krijgen regelmatig vragen via de mail over deelname aan deze klasse en over de toegestane motoren.
Ons standpunt, strijden met open vizier maar wel met gelijkwaardige motoren, is toch het juiste concept voor de toekomst en de positieve ontwikkeling van de rijdertjes.
Er zijn diverse dealers die u graag van dienst zijn. Kijkt u vooral even op onze site www.gp4kartseries.com, waar een lijst met deelnemende dealers staat vermeld.
Verbeten strijd vooraan tussen Dustin Timmermans en Jan Stuut
Tien rijders stonden aan de start in de Honda Cadet. In de kwalificatie bewees Dustin Timmermans meteen de waarde van de GP4 filosofie in deze klasse. Voor het eerst aanwezig, nog niet eerder in deze klasse gereden, eiste Dustin de pole positie voor zich op. Een totale verrassing, ook voor onze Jan Stuut, die voor het eerst een andere rijder voor zich moest dulden. Jan vond het geweldig deze tegenstand en dat zou in de race blijken.
Ook de twee rookie Nathan Gyselinck uit Belgie deed het niet onverdienstelijk en ging meteen de strijd met de overige jongens aan.
En ook tussen Stefano van Es en Robin Philip Bosvelt
Vanaf de start waren het meteen Jan en Dustin die als aan een elastiek over de baan gingen. Dustin was snel, moest nog zichtbaan wennen aan een onderlinge strijd, maar ging er vol voor. Jan pakte de handschoen op en vocht terug, daarbij al zijn ervaring in de strijd gooiend. De mannekes brachten elkaar naar grote hoogte.
Dit was van invloed op de andere deelnemertjes, want ook zijn gingen zich met de strijd aan kop bemoeien. Dit beeld kwam in iedere race terug. Kerenzo Stevens, Stefano van Es en Robin Philip Bosvelt waren de jongens die telkens in de top-5 streden.
En hier tussen Thom Nelissen en Beau Braster
In de eerste race leek het er op dat Dustin via een knappe uitrem actie de winst naar zich toe trok. Jan vocht terug en pakte de kop terug met nog zo’n kwart ronde te gaan. Op de streep scheelde het een metertje. De winst was voor Jan. Daar had hij wel even de snelste ronde voor moeten rijden. Een snelste ronde die in de loop van de dag niet meer werd verbeterd, 56,051 sec.
Kerenzo vloog naar drie en had snode plannen voor de volgende races.
Prachtige gevechten achter hen tussen Stefano en Robin Philip, Beau Braster, Thom Nelissen en Joost Elshuis en kort daarachter Nathan en Sander Gils maakten de Cadet race tot een waar spektakel.
En ook tussen Stefano van Es en Robin Philip Bosvelt
Dit spektakel bracht veel toeschouwers langs het hek in races twee en drie. De jongens genoten zichtbaar in hun karts, de begeleiders en toeschouwers zichtbaar langs de kant. Cees Vos kreeg last van opvliegers toen hij opnieuw zag dat Dustin en Kerenzo de strijd met Jan aangingen. Het was telkens toch Jan die de winst pakte. Zijn trainingsarbeid wordt op deze wijze zichtbaar. Onverstoord, goed kijkend ging Jan rond. Kerenzo zette de derde plaats van race 1 om in twee keer een tweede plaats hetgeen ook genoeg zegt over zijn kwaliteiten.
We hebben een zwak voor Dustin en zijn opa. Niet altijd gemakkelijk geweest voor dat klein kereltje. Opa wordt van alle kanten ondersteund en wat is het dan fijn als je kinderen kunt zien opleven en genieten. Na afloop was een mooie derde plaats de beloning achter de sterke Jan en Kerenzo.
Nieuwe toppers Nathan Gyselinck en Sander Gils
Je kunt wel stellen dat Stefano en Robin Philip vaste waarden voorin zijn. Met drie keer vier voor Stefano en drie keer vijf voor Robin Philip werden ook deze plaatsen in de eindstand door hen ingenomen.
Minder duidelijk was het achter hen. Het kon werkelijk alle kanten uit. Met Thom, Joost, Beau, Nathan en Sander hadden we een geweldige groep. Jullie hebben iedereen laten genieten jongens. Top.
Logisch ook dat we dat in de prijsuitreiking naar voren lieten komen. De matadoren hadden het verdiend.
RK1 Junior
Met 23 deelnemers in de klasse RK1 Junior hadden we een aardig deelnemersveld aan de start staan. De Nederlandse top in actie in de GP4. Daar wil je toch bijzijn? We hebben zoveel als mogelijk de rijders die race 1 hadden gemist en de nieuwe rijders Jari Rietveld, Michael den Herder, Mike Bartels, Wouter Verhoeven, Mike Onstenk en Jeffrey van Onselen welkom geheten. Als we iemand niet hebben kunnen vinden doen we dat in Emmen nog even over. WELKOM.
Trots op pole, Lucien van Doorn
Mathijs Vandewalle had de eerste race in Hahn knap gewonnen. Hij was relaxed in de aanloop naar de kwalificatie en eerste race. Hij zou weer voor de winst gaan vandaag. Pa was zichtbaar nerveuzer naarmate de races vorderden.
Een aantal jongens had snode plannen om die tweede dagwinst te verhinderen. Jari Rietveld, Lucien van Doorn, Ruben Wynia, Brian van Lit en Michael den Herder om maar een paar coureurs te noemen, zijn niet mis en lieten vanaf de eerste meters in de training en vervolgens kwalificatie zien wat hun bedoeling was. Winnen.
Van meet af aan strijd, hier Damien Klootwijk voor Krestho Kootstra
Lucien van Doorn pakte in vloeiende stijl de polepositie. Goed voor dat ene belangrijke extra punt.
Opvallend was dat GP4-RK1 Zoekt Talent rijder Wouter Verhoeven op een knappe zesde plaats kwalificeerde. In zijn eerste!! outdoor race. Er staat weer een talent op.
Wat een spanning bezorgden de deelnemers in deze klasse. Er werd hard en fair gestreden. Natuurlijk is er wel eens een tikje. Laten we vooral de leeftijdscategorie met bijkomen coördinatie in de gaten houden. Overwegend was het top. En spannend tot aan de finish van race drie.
Na de start was het Lucien die de kopgroep aanvoerde. Lucien was er nagenoeg niet vanaf te krijgen. Hij weet wat hij wil en ging daarvoor. De winst in race 1 werd voor hem. Jari troefde Mathijs af en ging naar twee, net voor de weergaloos rijdende Ruben Wynia met de Dubbel Verzegelde GP4-RK1 motor.
Snel, Michael den Herder
De groep RK1 rijders is in totaliteit zo sterk aanwezig dat je op basis van een eindstand niet direct het verloop van een wedstrijddag kunt zien. En toch moet ik op zijn tijd eens naar de eindstand kijken en nadenken over de resultaten van de verschillende deelnemers.
Wat me opviel was dat er telkens om iedere plaats door een grote groep rijders geknokt werd. Een enkele werd door pech teruggeworpen, maar liet een ijzersterke indruk op me achter. Neem bijvoorbeeld Michael den Herder. Constant in de kopgroep, zesde in de eindstand, of Krestho Kootstra ook vooraan meestrijdend met de GP4-RK1motor op de twaalfde plaats. Als zij geen pech hadden gekend hadden ze meegedaan om de podiumplaatsen.
Lastig ook om iedere rijder te benoemen, er werd zo goed gereden, dat het me nu niet makkelijk wordt gemaakt om een juiste weergave in het verslag te geven.
Uiteindelijk waren het Lucien, Jari, Matthijs en Ruben die in drie races uit gingen maken wie deze wedstrijd op zijn naam zou brengen.
Jeffrey van Onselen
Lucien won zoals gezegd de eerste race. In de tweede en derde race moest hij echter zijn meerdere erkennen in Jari en Matthijs, waarbij ook Michael en Ruben in race 3 nog een duit in het zakje zouden doen. Lucien zou na de eerste twee races nog wel van pole starten vanwege zijn knap bevochten eerste en tweede plaats. Matthijs won na een hard gevecht de tweede race en haalde vier punten. Nog een punt meer, 5 stuks haalde Jari via 2 en 3. Ongemeen spannend op voorhand dus die laatste race, waarin Matthijs in de slotfase de eindoverwinning veilig stelde. Hij had er voor moeten knokken, maar Matthijs heeft de juiste instelling, vechten tot de vlag. En dat bracht hem vandaag de winst. Jari ging naar 2 en Lucien leek naar 3 te gaan. Een werkelijk ontketende Michael den Herder kwam echter nog langszij. Hierdoor kwamen Jari en Lucien op een gelijke stand uit na drie races, waardoor de snelste dagtijd bepalend zou zijn. En die was met een verschil van 17/100 sec. in het voordeel van Jari. Wat een geweldig slot van een geweldige race.
Matthijs Vandewalle is met twee overwinningen trotse koploper in de tussenstand RK1.
Koploper tussenstand GP4-RK1 dubbel verzegeld, Jeffrey Roeffen
Zoals gezegd reed Ruben Wynia weergaloos met de verzegelde GP4-RK1 motor. De motoren komen los, de gelijkheid en juistheid van onze instelling in deze komen naar boven. En dan mag het gezegd worden dat Ruben in de dubbel verzegelde klasse vandaag een klasse apart was. Via 4,4,6 naar een vierde plaats in de eindstand en eerste in het GP4-RK1 klassement.
Achter hem was geen enkele plaats zeker en werd er constant stuivertje gewisseld. Brian van Lit bleef eindelijk eens van pech verschoond en racete onder toezicht van een glunderende vader naar de vijfde plaats algemeen, net voor Michael den Herder en Damien Klootwijk die erg constant scoorde en daardoor een mooi resultaat afdwong.
Mike Bartels
Dan een groep dubbelde verzegelde motoren, waarin Jeffrey Roeffen en Kimberley van Drunick in eerste instantie moesten toezien hoe geweldig Krestho Kootstra op dreef was. Een afgebroken moer gooide in race 3 roet in het eten, anders had Krestho ook in de kopgroep algemeen gezeten. Dat moet voor hem een stimulans voor de volgende race op zijn thuisbaan Emmen zijn.
Nu kwamen Jeffrey en Kimberley op P2 en 3 uit in de GP4-RK1 klasse, waardoor Jeffrey ook aan kop gaat in de tussenstand.
Ook de nog niet genoemde nieuwe rijders deden het goed. Met Mike Bartels en Wouter Verhouven op 15 en 16, Jeffrey van Onselen op 19 en Mike Onstenk op 22 kunnen we wel stellen dat we er een aantal toppers in spe bij hebben. De jongens reden goed en lieten zien het ritme al snel te pakken te hebben.
Winst voor Matthijs Vandewalle
GP4-RK1 Zoekt talent actie
Vandaag was Wouter Verhoeven uit Eindhoven de gelukkige die een geheel verzorgd weekeinde aangeboden kreeg. De begeleiding berustte wederom bij Matthieu Renssen KWM-De Uithof, en het moet gezegd, Matthieu leverde een puik stukje werk af en begeleidde ouders en Wouter op zijn eigen unieke wijze.
En wat deed Wouter het goed. Zesde op de startgrid, of hij al jaren meereed. Ik wilde nog aan de starter vragen of hij wel goed stond, maar het bleek toch echt zo te zijn. Als vijfde kwam hij door na de eerste ronde. Volgens mij schrok hij er zelf van. Wouter moest iets toegeven en reed via de resultaten 9, 20 en 16 naar 16 algemeen, tussen snelle mannen als Mike Bartels en Pilip Wojtowicz in.
Meteen werd door de ouders de beslissing gemaakt om ook de rest van het seizoen in te stappen. We zijn benieuwd naar de verdere verrichtingen van Wouter.
GP4-RK1 rijder Wouter Verhoeven
RK1 Senior
Helaas kon onze snelle dame Naomi Eliasar er niet bij zijn vanwege ziekte. De andere vijf RK1 Senior rijders maakten er een waar spektakel van.
Yannick Koerts zit in een flow en is moeilijk te verslaan. Dat maakte hij de rest van de rijders al snel duidelijk. Hoewel, de pole was voor nog zo’n snelle jongen, Nicky Meijer.
Na de start waren het Nicky en Mitch Verheijden die er weer een kartbattle Nederland-Belgie van maakten. Net als in Hahn. De mannen hebben elkaar duidelijk gevonden en zijn aan elkaar gewaagd.
Nicky Meijer
Yannick, onze snelle Groningen, maakte er handig gebruik van en nam de kop over, om deze niet meer af te staan. Sterker nog, hij pakte gewoon iedere race de ovverwinning. Nu mnoet u gewoon niet al te eenvoudig uitleggen, want hij moest er nog wel even voor rijden met vier snelle mannen achter zich.
Onder hen ook Marnix van ’t Hoff. Even wennen in race 1 en vervolgens toeslaan in de tweede en derde race via een 2e en 3e plaats was zijn motto. Een uitslag die hem naar de derde plaats op het podium bracht.
Mitch Verheijden
Nicky Meijer was zo mogelijk de minst gelukkige rijder. In de strijd met Mitch moest hij deze in race 1 voor laten gaan. Tel daarbij op zijn misfortuin in de rest van de wedstrijd en je kunt nagaan dat het voor Nicky een dag werd om snel te vergeten.
Michael Viroux komt op stoom en eindigde na drie races gelijk met Nicky. De tijd van Nick was iets beter, vierde plek voor hem, vijfde voor Michael.
Mitch en Marnix eindigden ook met een gelijk aantal punten op twee en drie. De iets betere tijd van Mitch bracht hem op twee, zodat we op het podium een Belgische corifee tussen twee Nederlandse mannen aantroffen. Mooi resultaat jongen.
Voor de record. Yannick staat eerste in de tussenstand. Wie kan hem van het kampioenschap afhouden?
Winnaar Yannick Koerts
Briggs & Stratton Junior
Bij de B&S Junior zien we een lichte stijging in het aantal deelnemers. Met voor het eerst Job Mooren en Kyle Tannenbaum in ons midden hadden we ook hier vijf rijders aan de start. Het mag een onsje meer zijn zoals onze slager vroeger zei, maar dat gaat ongetwijfeld komen.
Winnaar Max de Bruijn
Nu was het wederom een ontketende Max de Bruijn die iedereen zijn wil oplegde. De TKS rijder heeft het nodige talent, komt uit de NCC indoorraces en heeft zijn weg naar boven uitgestippeld. Vandaag was hij niet te verslaan, getuige zijn pole, drie overwinningen en de snelste ronde. Goed voor een berg punten in het kampioenschap.
Achter hem werd een strijd gevoerd die meer dan het volgen waard was. Onze Duitse Freund Niklas Kry reed met een krom chassis na een crash in het Duits kampioenschap een week eerder. Nou, als je altijd zo rijdt met een krom chassis als Niklas vandaag, zou je bijna iedere race ermee wille rijden. Niklas lag drie races in de clinch met Job Mooren en Mike ten Velde.
Job Mooren
Job stuurde strak, kan niet anders zeggen. Tel daarbij op dat ook Mike steeds beter gaat rijden en de strijd om de podiumplaatsen werd er een in thrillerformaat. De jongens reden iedere race een andere uitslag en dat was geweldig om te mogen aanschouwen. Wat is racen dan toch mooi zeg. Niklas verzekerde zich net van de tweede plaats voor Job en Mike. Zucht, was het maar weer Emmen, kan niet wachten.
Kyle reed zijn allereerste race en deed het buiten verwachting goed. Twee keer vijf om te wennen, de laatste race naar vier. We gaan nog veel van hem zien.
Kyle Tannenbaum
B&S Senior
Bij de Senioren was het team van Ronald Montfoort wederom als enige met drie rijders aanwezig. Een vol podium opnieuw dus voor het team.
De B&S tandem
Na een lichte pech in Hahn trof Berend Dumas het nu beter. Ongenaakbaar troefde hij alles en iedereen af in de races. De eerlijkheid gebied om te zeggen dat het daar na de kwalificatie en eerste race nog niet naar uit zag, deze waren voor Niels Mutser.
In de tweede race sloeg Berend hard toe. Wat troefde hij Niels af zeg. Net of Niels er van schrok, hij kwam niet meer terug aan de leiding en had het zwaar te stellen met Nigel van Selm. Nigel legde het af tegen Niels.
Hierdoor wordt de strijd in het kampioenschap wel erg spannend, met Nigel en Niels samen op kop met 54 pnt en Berend daar direct achter met 53 pnt. Het zal er om gaan spannen.
Winnaar Berend Dumas
VT 250 Junior
De VT250 Junior bracht een vervolg van waar het in Hahn was gestopt. Spanning en sensatie. Anders kan ik het niet uitdrukken.
In een verslag wil je graag omschrijven wat je ziet, wat je voelt, wat je ervaart. Hoe kun je kippenvel omschrijven? Hoe kun je de geweldige strijd om iedere positie omschrijven? Hoe kun je de uitingen als gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal van deelnemers en begeleiders omschrijven? Lastig, maar ik zal het proberen.
Het was geen kwestie van “veni-vidi-vici”, maar het had er veel van weg. Marcel Kleefstra ging het hele weekeinde al verschrikkelijk hard. De genoemde uitdrukking had van toepassing kunnen zijn, ware het niet dat er een deksels snelle dame haar ritme en zelfvertouwen terugvond. Yvon Harpe is haar naam. De strijd tussen beide rijders verdient de aandacht.
Yvon klokte de pole en stond trots op P1. Dan komt Marcel al snel voorbij. Yvon kon volgen, de hele race lang als aan een touwtje. Marcel won wel.
De close strijd tussen Marcel Kleefstra en Yvon Harpe
Maar dan zie je Yvon groeien in race 2. Marcel moet er een schep bovenop doen, weet die te vinden en knalt weer na de overwinning.
Appeltje-eitje denk je dan. Maar niet bleek minder waar. De kampioene 2010 knokt terug, maakt het Marcel lastig en……komt voorbij op het moment dat Marcel dit het minst verwachtte leek me. En wat hij daarna ook probeerde, Marcel kwam er niet meer langs.
Marcel heeft rekenen op school gehad, wist dat hij de dagoverwinning zou pakken. En dat gebeurde, met de snelste dagtijd ook nog eens. Maar die ene inhaalactie bracht zekerheid over de toekomstige races voor ons toeschouwers, liefhebbers. En dat is de zekerheid om de strijd aan kop.
Close RAcing, Pierre Adriaan en Martijn Harpe
Achter hen was de strijd zo heftig en het wedstrijdverloop zo grillig, dat het alle kanten opkon voor de derde plaats. Het meest in aanmerking kwamen Martijn Harpe en Pierre Adriaan. Martijn legde via twee keer drie en een keer vier beslag op die plaats. Waardoor het wel een erg mooi weekeinde werd voor de familie Harpe. Het is de hard werkende Bram gegund.
Wel erg oranje trouwens op dat podium door diezelfde overalls.
Bart Navis in de kuip van zijn snelle kart
Dan een groep van laat ik zeggen negen rijders. Ja precies oplettende lezer, alle resterende deelnemers. Wat is het verschil minimaal en wat valt daarbij het presteren van de dames op. Angie Martens, wat wordt ze snel, Erica van Zuijlen, wat is ze geroutineerd, zij bepaalden mede de strijd in deze groep. Maar ook een Bart Navis, wat onstuimig af en toe en daardoor aanlopend tegen een penalty. Als Bart zijn gedrevenheid onder controle krijgt zullen we hem zeker in de top terug zien.
Angie werd vijfde, wat een geweldige prestatie.
Sterk naar P5, onze snelle Belgische dame Angie Martens
Drie rijders kwamen op 23 pnt uit; Erica van Zuijlen, Chris Ebbing en Bram Ramselaar. De onderlinge tijden brachten hen in deze volgorde op 6 t/m 8. Timo Pahler zat ook telkens in de strijd om deze plaatsen, maar miste een punt en kwam op 9, net voor rookie Joey Veenstra.
Joey was vandaag voor het eerst aanwezig. Samen met vader zichtbaar nerveus. Mooie rode combinatie. Opvallend, maar misschien belangrijker erg snel. Joey deed volop mee, de zenuwen verdwenen, hij liet zien dat er met hem in de toekomst rekening gehouden moet gaan worden.
Guillaume Vandenbroucke, Cathelijne Evers en Bart Navis maakten de uitslag compleet.
De tandem Chris Ebbing en Timo Pahler
VT250 Senior
En dan voor het eerst op Nederlandse bodem, de klasse VT250 Senior met begrenzingen op compressieverhouding en brandstof. Een historische dag voor de VT 250 Senior klasse.
We hadden er met de importeurs en fabrikanten lang aan gewerkt. Het concept van gelijkheid en naar de achtergrond dringen van tuning, die lastige erfenis uit eerdere jaren.
We werken er naar toe, racen met motoren die zo uit de doos vooraan mee kunnen komen.
Natuurlijk waren we lichtelijk gespannen en nerveus. Al het werk zou nu bevestigd moeten worden door onze deelnemers.
Vandaag ongenaakbaar, geweldige winnaar Rik van Beek
En wat was het geweldig, wat waren de deelnemers aan elkaar gewaagd. Dat was al naar voren gekomen tijdens de vrije trainingen op de zaterdag. Gewoon niemand “kwam weg” de tijden zaten zo dicht bij elkaar. We konden nauwelijks wachten tot de zondag. Maar ja het moest. Kort nachtrustje als gevolg kan ik je wel zeggen.
We hebben bewust gekozen voor een Multi engine competitie. Laten we wel zijn, wat een geweldig schouwspel wordt verzorgd door de deelnemers met hun specifieke motoren, alfabetisch GM Griffon, Oral, Swiss Auto, Suter, Vampire. Alleen die strijd al is het meer dan waard om te volgen. Strijd wel binnen onze reglementen, dat is vanzelfsprekend, dat vragen we aan alle deelnemers. Zes restricties hebben we bedacht en in het leven geroepen. Zes restricties die de strijd in de GP4 kenmerken. En dat tref je nergens.
Thijs van den Heuvel komt op gang
De rijders en teams waren ook nu weer massaal aanwezig. Tel daarbij het massaal opgekomen publiek en “een en een is twee”, de GP4 VT250 klasse is hot. Zoals een toeschouwer het achter me uitdrukte:”Jemig wat gaan die gasten hard, wat is die strijd spannend. Dat had ik niet verwacht”. Compliment voor jullie, onze deelnemers.
De rijders waren er allemaal op gebrand om optimaal te presteren in deze eerste race met gelijkwaardig materiaal. Nu kon je het laten zien. Dat je kan sturen, dat je rijwielgedeelte goed is, dat de technici goed zijn, kortom dat de ketting sterk is.
En dat uitte zich al in vrije trainingen en kwalificatie. En later ook nog in de snelste tijd.
Paul Sieljes
De kwalificatie was voor KK Karts rijder Rik van Beek. Weergaloos reed hij vandaag. In Hahn gaf Rik zijn visitekaartje al af, maar wat hij hier liet zien, fenomenaal. Kan het niet anders zeggen.
Drie races lang reed de nestor van het team voorop, drie keer flitste Rik naar de overwinning. Daarbij gevolgd door teammaatjes Dimitri Mom en Kevin den Ouden. Kevin was overgekomen uit de RK1 Senior en liet meteen zien waarom hij in de indoor racing niet te verslaan bleek, gewoon omdat hij super stuurt en race inzicht heeft.
Prachtig, de reactie van Rik na afloop:”Eindelijk, eindelijk wist. Ik heb er hard voor gewerkt, maar eindelijk is het gelukt”. Om meteen in de armen van een weke teamchef te vallen.
Inga Holzkam ist schnell!!
Het GP4 concept blijkt te kloppen. Gelijkwaardig materiaal creeert een omgeving waarin talent meteen de mogelijkheid heeft te scoren. En dat deed Kevin. De KK trein denderde over het asfalt en bracht op de gezichten van de begeleiders een hele brede streep op de plaats van de mond. Iemand gaf me door dat dat een glimlach was van oor tot oor. Ongekend, drie rijders uit hetzelfde team op de plaatsen 1,2,3. Het was erg, erg geel daar vooraan.
Simone Bouwhuis aan kop van de tweede groep
Achter hen waren het o.a. twee dames die met veel mannen de vloer aanveegden. Simone Bouwhuis was de ene. Simone zit in een flow, wat gaat ze hard, wat is ze professioneel bezig. Via de plaatsen vijf en vier had ze nog alle uitzicht op de derde stek.
De tweede dame was de frêle Nicky Mooren. Nicky moest even wennen aan het geweld, maar vond al snel haar ritme. Ook zij reed in het spoor van Simone een pracht race. Het leek er op dat tegen het eind de vermoeidheid wat toesloeg, maar ze verdedigde en counterde geweldig. Meteen een zwak bij ons voor Nicky. Geweldig reed ze naar uiteindelijk P6.
Simone was helaas betrokken bij een race incident in de tweede ronde van race 3. Licht aangetikt wist ze de kart op de zanderige baan niet onder controle te krijgen en ketste ze er achterstevoren af. Gelukkig bracht Simone het er goed af, maar de race was voor haar over. Weg top klassering. Hoe goed ze had gereden toonde de einduitslag, ondanks uitval toch P9.
Jonas Schulz, 4e Algemein, Sieger Schwergewicht Klassement
Opvallend daar vooraan ook de snelle Jonas Schulz. Jonas is zwaargewicht rijder en toonde dat de restricties ook voor de ZG rijders goed uitvallen. Jonas is een technische rijder en reed constant voorin zijn rondjes en schuwde het eerlijke gevecht met niemand. Via 8,6 en die sterke 4e plaats in race drie pakte hij de vierde plaats in de eindstand en de winst in het zwaargewichtklassement.
Achter hem een hele grote groep van toch altijd tien rijders die voor die vijfde plek gingen. Die was weggelegd voor Thijs van den Heuvel, die langzaam op gang gekomen, steeds beter in zijn ritme raakte om uiteindelijk op die mooie vijfde plaats te eindigen. Dat gaat goed komen met Thijs.
Nicky Mooren in fel gevecht met Jeroen Martens
Om de gelijkwaardigheid nog een keer te benadrukken: De snelste raceronde werd gereden door Onno Tunsch. Een langzame starter, maar als hij los is, berg je maar. Onno werd zevende algemeen. Zeg dan maar eens dat het veld niet aan elkaar gewaagd is.
Inga Holzkam is nog zo’n snelle dame die zich niet snel laat blokken. Dat merkte ZG rijder Ricardo Oude Weernink. Een tikje teveel misschien, maar Inga kwam er langs om op te stomen naar plaats 10, daarmee achter Jeroen Martens en Robin Valk de top tien vol makend.
Close genoeg? Jonas Schulz en Brian Kroon
Bij de ZG was het een mooie strijd tussen deze mannen van 180+ kg. Ricardo Oude Weernink, klassementsleider Kai Sorgenfrei, Peter van de Vossenberg en Christian Martens gingen er voor, om uiteindelijk achter elkaar in deze volgorde te eindigen op de plaatsen ZG klassement 2/tm 5, achter winnaar Jonas Schulz.
Jeroen Hermans ging strak rond
Een aantal pechvogels blijf je helaas houden. Dit keer waren het Joey van Beek, Paul Sieljes en Bas Steen die dit mee maakten. Volgende keer beter jongens.
Snelste ronde voor Onno Tunsch
Na afloop werden de diverse controles o.a. op koppeling en carburateurs gedaan en werden voor het eerst de brandstof samples afgenomen. Deze zullen in het laboratorium worden getest. De motor van de winnaar is voor controle meegenomen. De uitslag van de race is dus zoals eigenlijk altijd nog onder voorbehoud.
We hadden na afloop dat geweldige gevoel dat veel mensen hadden. Een heerlijk weekeinde was te snel voorbij, een weekeinde dat door u, onze grote GP4 familie werd mogelijk gemaakt.
Op naar Emmen!! Tot dan.
Het GP4 Team
Ben de Feijter
Casper Reinders
C.point Racewear, Made to Win
Offline
http://www.arkc.nl/gp4.pngNa een lichte pech in Hahn trof Berend Dumas het nu beter. Ongenaakbaar troefde hij alles en iedereen af in de races. De eerlijkheid gebied om te zeggen dat het daar na de kwalificatie en eerste race nog niet naar uit zag, deze waren voor Niels Mutser.
In de tweede race sloeg Berend hard toe. Wat troefde hij Niels af zeg. Net of Niels er van schrok, hij kwam niet meer terug aan de leiding en had het zwaar te stellen met Nigel van Selm. Nigel legde het af tegen Niels.
Hierdoor wordt de strijd in het kampioenschap wel erg spannend, met Nigel en Niels samen op kop met 54 pnt en Berend daar direct achter met 53 pnt. Het zal er om gaan spannen.
Zo, dat is weer een mooi verslag, krijg gelijk weer zin in het komende weekend. Het was weer een mooi weekend, met een mooie race, en ook heel mooi weer Tel daarbij op dat ik ook nog eens een hele mooie nieuwe overall had, en het was een weekend dat BIJNA niet meer stuk kon.
Maargoed, in race twee inderdaad niet gewonnen. Ik reed tweede achter Nigel, wou me positioneren om hem in te gaan halen, stuur iets te vroeg in, ietsje te hard over de curbstone, en mijn ketting vloog eraf..... Snel weer erop gelegd, maar al bijna een ronde achterstand. Toen mezelf maar even terug laten zakken tot ik helemaal een ronde achter lag, in de hoop in de slipstream de snelste ronde te rijden. Helaas lukte dat niet helemaal
In ieder geval, het kampioenschap is op dit moment inderdaad heel spannend. Echter staan Nigel en Berend gedeeld op 1, met 54 punten, en ik op 53 Daar moeten we in Emmen maar even verandering in brengen!!! (of in ieder geval een poging doen tot)
Laatst bewerkt door Niels Mutser (27-04-2011 00:51:08)
Offline
16 en 17 april waren geweldige dagen voor mij, Casper en Ben en verder iedereen die daar aan mee heeft gewerkt, nog maals bedankt. Wij, mijn opa en Ik hebben genoten.
Ook bedankt voor dit mooie race-verslag en de fotos, ja ik moet nog veel leren en ga dat ook beslist doen omdat ik graag hoger op het podium wil staan.
Jantje Stuut, wees gewaarschuwd ha ha.
Zie op mijn site ook mijn eigen race-verslag van de Honda Cadet GP4 http://karterdustin.webs.com
Tot de volgende keer in Emmen!
Groetjes
Dustin
Offline