Kartlife.nl - Het Kartforum

Casper

Gebruikers

Geregistreerd: 02-05-2008

Posts: 2,176

Verslag GP4 Four Stroke Karts Series Pottendijk Emmen 11-07-10

Verslag GP4 race 4 Circuit Pottendijk Emmen 11-07-10

Je hebt van die raceweekeinden, dat als je onderweg bent naar de zaterdagtraining, je een gevoel bekruipt dat het niet mis kan gaan. Raar, maar soms overkomt me dat. Zo ook vorige week onderweg naar race 4 van de GP4 op Circuit Pottendijk bij Emmen. Lekker weertje, vlotte doorstroming, goed gevoel, zin in het raceweekeinde.

En dan kom je aan op het circuit en valt meteen de toename in de GP4 op. Toename van tenten, deelnemers, familieleden, belangstellenden. Een heerlijke entourage, gezelligheid troef, toffe mensen, goede omstandigheden, kortom een sfeer waar we het voor doen.

Het was een memorabel weekeinde met de introductie van de nieuwe klasse VT250 Junior.
En het bleek al snel dat de klasse enorm potentie heeft. Wat een perfecte aansluiting op de RK1/B&S klassen. We realiseren ons wel dat we nog wat moeten fine-tunen, maar samen met deelnemers, teams en importeurs zal dat zeker gaan lukken.

Zoals gezegd een heerlijke collegiale vriendschappelijke sfeer daar in Emmen. Ook niet in de laatste plaats veroorzaakt door de geweldige inzet van baan- en horecapersoneel. Op voorhand nogmaals dank voor jullie goede zorgen.

Er werd goed en serieus getraind en bij menig rijder zag je de hoop op een goed resultaat in hun ogen oplichten. Er werd her en der ook weer driftig ondersteuning verleend aan de mensen die het nodig hadden en ook dat is goed te constateren.

Het was warm, zeg maar tropisch. Een tegenovergesteld beeld dan we in Emsburen hadden meegemaakt. De verschillende kwaliteiten van rijders werden zo in twee raceweekeinden vol op de proef gesteld.

Op de racezondag kregen we meteen met een lekker groeiend groepje rijders, hmm rijdertjes te maken in de Honda Cadet serie.
Kimberley van Drunick, Calvin Streppel, Beau Braster, Kerenzo Stevens en Beer Dorrestijn waren vanaf de eerste meter in elkaars nabijheid te vinden. Helaas was onze kleine grote vriend Thom Nelissen op vakantie en moesten we zijn rijkunsten missen.

De tijden lagen erg dicht bij elkaar, wat weer het zinvolle van de door ons gekozen strategie van gelijkwaardig materiaal onderstreept. Een kleiner groepje, maar o wat legden ze een strijd op de baan. Alom respect voor deze jongsten onder ons. Ze maakten er een perfecte show van. Een show over hoe racen in deze leeftijdscategorie ook kan zijn. Spannend en gelijkwaardig.

De tijden lagen zo dicht bij elkaar dat gewoon niemand kon wegrijden. Ja proberen, maar niet lukken. Iedere poging werd in de kiem gesmoord door deze snelle KIDs. Heerlijk ook om de ouders hierin te zien. Vol meelevend met de kinderen.

Calvin Streppel was uiteindelijk de best of the BEST. Hij won de pole, race 1 en race 3, maar moest in race 2 zijn meerdere erkennen in Beau Braster, Beer Dorrestijn en Kerenzo Stevens. Beau Braster had na twee races het beste tussenresultaat met 3 en 1 en stond trots op de eerste startplaats voor race 3. Calvin en Kerenzo sprokkelden 5 punten bij elkaar, waardoor de snelste tijd bepalend was en in het voordeel van Calvin bleek uit te vallen. Kimberley, ja ik heb een zwak voor deze snelle dame, vocht als een leeuw(in). Ze heeft potentie en toont dit iedere race weer. Uiteindelijk werd P5 haar deel. Lichte teleurstelling op haar gezichtje. Meiske, je hebt talent. Zullen we de komende jaren nog zien hoor.
Uiteindelijk finishte Calvin in race 3 op P1, Beau op P2. Beiden dus 6 punten totaal na drie races. De snelste rondetijd bracht de beslissing in het voordeel van Calvin Streppel die dagwinnaar werd. Beau maakte het podium compleet. Trouwens samen met Beer en Kimberley. Zo werd eer gedaan aan hun prestaties. Wat een genot ouders, om jullie en de KIDs zo trots te zien als hier bij de huldiging. Allemaal met een grote beker in de lucht. Wat een mooie afsluiting.

Met de komst van de VT250 Junior klasse zou je verwachten dat er minder rijders in de RK1/B&S Junior klassen aan de start zouden komen. Maar nee hoor. Zowel Brian Kroon als Yvon Harpe reden in beide klassen. Vol aan de bak in dit hete weer. Ik geef het je te doen. Ze slaagden met vlag en wimpel.
Vijftien rijders aan de start in de combi-race RK1 en B&S Junioren. Drie rijders in de klasse RK1 en B&S Senior. Mocht een ietsje meer zijn.

Brian van Lit was van de pechduivel verlost. Onder toeziend oog van vader van Lit ging het erg hard met de snelle jongen uit het KWM kamp. Wat een topteam trouwens dat KWM. Wil en Mathieu doen erg goed werk. Alhoewel, Mathieu, je zat wel verdacht veel in de zon van de drankjes te genieten. Of was dat een Fata Morgana? Enfin Brian was erg sterk vandaag. Ondanks dat hij de pole niet had en niet de snelte rondetijd realiseerde. Want die waren respectievelijk voor Martijn Harpe en Gianni Don Carlo Spin. Brian van Lit won de drie afzonderlijke races. Niet zonder slag of stoot, hij kreeg het niet cadeau. Martijn Harpe, Yvon Harpe, Bram Ramselaar en Gianni Don Carlo Spin maakten het Brian aardig lastig. Uiteindelijk waren het Martijn en Yvon, die het elkaar als broer en zus aardig (soms te) lastig maakten. En ook Gianni, die daardoor minder uit race 1 kwam. Hij liet zien uit het juiste racehout gesneden te zijn en maakte er met de andere rijders een weergaloze show van.
Nickey Habraken had het aan de stok met leider in de tussenstand Brian Kroon en Heleen van de Vossenberg. Heleen gaat iedere race beter, Brian kreeg de motor niet aan het lopen. Ook dat hoort bij de mechanische sport. Hoeveel beter zou hij het trouwens doen in de VT250 Junior.

Bij de B&S Junioren een lekker startveld. De B&S mensen zien in dat we er voor hun zijn. Zeven of zeventien deelnemers, bij ons maakt dat niet uit. Iedereen is en blijft welkom.
Net als bij de RK1 stak er een rijder met kop en schouders boven uit. Timo Pahler is zijn naam. Drie overwinningen, pole en snelste ronde zegt genoeg. Een topresultaat. Glunderende mensen in het TKS kamp. Timo ging superstrak rond, de kart liep geweldig.
Daarachter waren het Max de Bruijn met drie keer tweede, Niels de Vries met drie keer derde en Jentsen Adriaenssens met drie keer een vierde plaats die de prijzen eerlijk verdeelden. Het leek makkelijker dan het was, want de hele B&S groep reed als aan een touwtje in het rond.
De jongelingen Chris Ebbing, Krestho Kootstra en Joshua Meenderink reden met z’n drieen bij elkaar en vochten vol om iedere plaats vanaf P5. En zo hoort het.

Max de Bruijn was de rijder die het door B&S verzorgde weekeinde had gewonnen. Hij reed als een volleerd racer mee om op twee te eindigen. Een toptalentje uit de NJIKV.nl school. Indoor geleerd is outdoor gedaan zeg ik maar. Zijn ouders glunderen volgens mij nog steeds.

Bij de Senioren was het kort en heftig met drie man. We wachten geduldig op de rest van de Senioren. Hier is het te doen jongens. Aaron Hendrickx won afgetekend de RK1 Senior race. Kon ook niet anders. Hij wil tegenstand. Wie durft het op te nemen tegen deze Belgische topper?
Bij de RK1 Senioren was onze Belgische vriend Mitch Verheijden net te sterk voor Nicky Meijer. Wie komt het duel met hen aangaan in Eindhoven op 5 september?

En toen was eindelijk het uur U daar.
We hadden er met de vier importeurs TKS, Stegmoto, RVF en DMmotorsport zo hard naar toegewerkt. De introductie van de VT250 Junior klasse was een feit.
Helaas had Gerard de twee speciaal gebouwde motoren nog niet ontvangen, waardoor hij zijn rijdertjes nog niet in kon zetten. Desondanks kwamen er zes Junioren aan de start. De vuurdoop van een nieuwe klasse brengt de nodige spanning met zich mee. Zal iedereen het bij kunnen houden, voldoet het Reglement, voldoet de klasse aan het opgebouwde verwachtingspatroon?
Ik heb hier maar 1 antwoord op. Ja, volledig. Alleen wat fine-tunen voor de toekomst. We werken nauw samen met de importeurs. Samen zetten we iets moois neer.

De rijders maakten onze hooggespannen verwachtingen volledig waar. Rotax Max Junior topper Kevin Gubbels stond aan de start. We hadden hem graag zien strijden met nog zo’n Rotax topper, Erica van Zuijlen, maar zoals gezegd, haar motor was niet klaar. (Wel getraind in een VT250 Junior kart, de big smile op haar gezicht zegde me genoeg). Maar een aantal andere jongelingen stond te trappelen om het Kevin moeilijk te maken.
Vanaf het allereerste begin was er een strijd zeg. Jongens wat een spectakel. We hielden het niet vol in de tijdwaarnemingstoren en aanschouwden de races langs de baan op het bochtige gedeelte. Wat komt die snelheid van de VT250 hier tot zijn recht man.
Yvon Harpe is degene die tot in lengte van dagen bekend zal staan als de dame die de eerste pole in de VT250 J voor zich opeiste. Ze pakte en passant ook de winst in race 1. Ze had de zaakjes goed voor elkaar, want in race 1 realiseerde Yvon ook de snelste rondetijd van de dag. Vince Joseph was de snelste van de drie achtervolgers met Kevin Gubbels op drie en nog zo’n snelle dame, Cathelijne Evers op vier. Cathelijne hield het moeilijk vol in de volgende twee races. Ze was ons zodanig opgevallen dat ze bij de prijsuitreiking de aanmoedigingsprijs op mocht halen. Onder luid applaus, want dat kwam Cathelijne zeker toe.

Kijk, die Gubbels is geroutineerd. Dat weet ik al wat langer. Op zijn routine kan hij races winnen. Zo ook vandaag, want races twee en drie waren voor hem. Maar jongens, wat kreeg hij een tegenstand van Vince Joseph en Brian Kroon, de twee aanstormende talenten. En Yvon dan?? Pech in race 2 en drie wierpen haar terug. Maar ze had de toon gezet.
Vince en Brian vochten als jonge leeuwen tegen Kevin. Brian had in race 1 een minder resultaat, P5, maar herstelde zich in races 2 en 3 waarin hij achter Kevin twee keer tweede werd. Maar wat een strijd was er met Kevin en Vince aan vooraf gegaan. Bloedstollend gewoon. Vince had de pech in race 3 een inhaalactie op Kevin afgeslagen te zien worden, waardoor de goed loerende Brian bij hem binnendoor kon komen. Vince het gras in, Bart Navis ook langszij en vervolgens de laatste ronde ingaand niet meer terug kunnen komen. Bart Navis moest duidelijk wennen aan de snelle VT250 J kart. Hij had de opgaande lijn te pakken en via 6, 4 en 3 reed hij naar een mooie vijfde plek in zijn eerste race. Hij gaat ons nog versteld doen staan. Let maar op. Bart Navis is de naam.

Als afsluitende klasse kwamen de kanonnen in de VT250 Senior klasse aan de start. Startend in dezelfde race als de junioren, maar met zo’n 20 meter voorsprong op die groep bij de start.
Negen rijders aan de start, waaronder voor hun eerste race in de GP4 Rik van Beek, Jurgen de Block, Simone Bouwhuis en Joey van Beek. Reden te meer voor Jeroen Martens, Christian Martens, Paul Sieljes, Onno Tunsch en Jeroen van As om hier te willen schitteren.
Voor Jeroen van As zou dit niet meevallen. Constant motorproblemen zorgden na een redelijke eerste race voor laatste plaatsen in races twee en drie. Zodat hij al heel snel uitkeek naar de volgende race in Eindhoven.

Rik van Beek ging erg hard rond in zijn nieuwe Lewis Hamilton kart. Rik jongen, ik zei het bij de prijsuitreiking, maar herhaal het hier graag; Wat heb je een fantastische rijstijl. Strak en snel zoals het een topper betaamt. Rik reed naar de pole en won de eerste race vanaf kopstart. Op korte afstand gevolgd door Jeroen Martens. Wat beheersen de VT 250 rijders dat “brok geweld onder hun kont”. Respect. En dan kom ik meteen bij de volgende twee rijders, Jurgen de Block en Simone Bouwhuis. Simone, het kleine meiske van een paar jaar terug op de Fabrique. Onder de hoede van Ronald Montfoort uitgegroeid tot een zeer snelle dame. Een genot om je bij ons te hebben Simone. Het plezier straalde van je af. En dat doet ons erg, erg goed.
Jurgen deed in race drie danig van zich spreken. Was race twee ook voor Rik, met op de tweede plek wederom Jeroen Martens, Jurgen reed in race een naar P7, race twee naar P3 zodat hij voor race drie startte op plaats drie, met een punt minder dan Simone die op P4 startte.
Rik reed in race drie op kop, maar Jurgen bleef volgen en zette een aantal keren de aanval in. Beslissend werd het inhalen van een achterblijver op het eind van het rechte stuk, net voor de bocht naar rechts. Rik ging er linksom, Jurgen zag zijn kans schoon en ging rechtsom, dus binnendoor. Uitremactie, bocht uitkomen, beiden niet toe willen geven, Rik in het gras, einde race voor hem. Jurgen als winnaar over de finish. Wat scheve gezichten, discussie, gesprek WL, uiteindelijk iedereen content met de uitslag. Een uitslag waar Jeroen Martens nog het meest van profiteerde. Hij pakte de dagoverwinning via drie tweede plaatsen. Bekeken.
Simone viel net buiten het podium, maar het applaus bij de huldiging zegde genoeg over hoe iedereen haar prestatie waardeerde.
Onno Tunsch reed erg sterk, P3 in race 1, P7 door pech in race 2 en P4 in race 3 bezorgden hem de vijfde plaats algemeen. Hij had hiervoor hard moeten strijden met Paul Sieljes (wordt met de race beter) en Joey van Beek. Joey met de prachtige groen-zwarte kleurencombinatie kreeg twee keer met pech te kampen na zijn sterke eerste race. Van Joey zullen we nog veel moois gaan zien.
Christian Martens trad op als vervanger van ”onze” helaas geblesseerde Angie Martens. Christian kreeg ook de pechduivel op bezoek. Een rode duivel in dit geval J.

Zo kwam er helaas te vroeg een eind aan een heerlijke racedag. Met een goed gevoel werd de thuisreis aanvaard.
Maar niet voordat we een lekkere prijsuitreiking hadden gehouden waarin iedereen in het zonnetje werd gezet. En dat is ook GP4. Vooral lol hebben, daar gaat het in het leven ook om.

We hopen jullie allemaal weer te begroeten bij de volgende GP4 race op circuit de Landsard in Eindhoven, op 4 en 5 september 2010.
Voor zover van toepassing wensen we u allen een heerlijke vakantie toe. Tot in Eindhoven?

Ben de Feijter
Casper Reinders

---

C.point Racewear, Made to Win